Imbir to aromatyczna i pikantna przyprawa o korzennym zapachu. IMBIR Jest szeroko stosowany

w kuchni na całym świecie. Jego charakterystyczny, lekko piekący smak dodaje potrawom głębi i wyrazistości. Może być stosowany zarówno do dań wytrawnych jak i słodkich deserów.

Pochodzi z Azji. Czosnek ma ostry specyficzny zapach i palący słodkawy smak. Czosnkiem przyprawiamy: mięsa z drobiu, baraniny i dziczyzny, a także sery, sałatki, ryby, i sosy.

Goździki to aromatyczna przyprawa używana do przyprawiania mięs, dziczyzny, ryb i marynat. Stosowane też są do wyrobów cukierniczych, dżemów, konfitur, a także grzanego wina.

Kolendra mielona jest uniwersalną przyprawą, której nie powinno zabraknąć w żadnej kuchni. To także bardzo popularny składnik gotowych mieszanek przyprawowych np. indyjskiego curry. Doskonale komponuje się z potrawami z ryb, mięsa i owocami morza. Możesz dodać ją także do zupy, sosu i sałatki. Owoce kolendry stosowane są do produkcji preparatów leczniczych na niestrawność i reumatyzm. Natomiast olejek z kolendry pozwala wyeliminować gorzki smak.

Kwiat akacji ma bardzo szerokie zastosowanie. Znany jest z wielu cennych właściwości, także kosmetycznych.

Cynamonem można przyprawiać wszystkie potrawy słodzone, np. budynie, napoje mleczne, ciastka, czekoladę. Niewielka ilość cynamonu dodaje się do gulaszu, baraniny, wołowiny, gotowanej ryby, szynki. Przyprawiamy nim także poncze i różne napoje np. colę.

Wierzbówka kiprzyca jest rośliną wykorzystywana na całym świecie. Posiada wiele cennych właściwości, które wzmacniają odporność, zwalczają wirusy i mikroby, przyczyniają się do złagodzenia objawów menopauzy czy też pomagają w utrzymaniu ruchomości i elastyczności stawów. Herbatka z wierzbówki kiprzycy działa również lekko uspokajająco, poprawia jakość snu oraz pomaga się zrelaksować. Jest również przydatna dla prawidłowego funkcjonowania prostaty.

Płatki maku, używane w formie naparu, wpływają korzystnie na górne drogi oddechowe, kojąc podrażnienia gardła i strun głosowych. Stosowane przed snem odprężają i ułatwiają zasypianie.

Papryka ostra wzbogaca smak dań z mięsa, drobiu i ryb. Stosowana jest także do zup, warzyw, sałatek, serów, doskonale barwi sosy (np. majonezowy i śmietanowy).

Bogaty i ziemisty zapach połączony z naturalnym słodkawym smakiem wspomaga prawidłową pracę wątroby i dróg żółciowych. Przytulia przyczynia się do utrzymania równowagi wodno-elektrolitowej. W medycynie ludowej stosowana w celu zmniejszenia dolegliwości spowodowanych artretyzmem i dną moczanową. Napar z ziela jest koloru mocno bursztynowego.

Jest to zioło bardzo bogate w łatwo przyswajalną krzemionkę, dzięki czemu sprawdza się w łagodzeniu różnego rodzaju wyprysków i trudno gojących się ran. Napar można stosować także zewnętrznie do przemywania cery trądzikowej.

Zioło to jest stosowane w potrawach z pomidorami, w pizzach, omletach. W potrawach z makaronów ( np. spaghetti ), we włoskich sosach, sałatkach, do przyprawiania potraw z owoców morza, do tartych serów, warzyw, zawiesistych zup, pieczonych mięs z wieprzowiny, wołowiny, baraniny, cielęciny.

Paprykę słodką  można stosować do potraw mięsnych, sosów, twarogów, wędlin, sałatek, potraw z ryb, ryżu i drobiu.  Nadaje potrawom wyborny smak i aromat, oraz intensywną czerwoną barwę.

Jako przyprawy używamy w niewielkiej ilości, świeżo startą, Dodaje się jej do kapusty, szparagów, szpinaku, marchwi, pora, zupy ziemniaczanej i jarzynowej. Gałką możemy przyprawić drób, mięso jagnięce i kiełbasy.

Najczęściej wykorzystywana do zapiekanek, sosów na bazie pomidorów, pizzy, duszonych warzyw, dań z ryżu, ryb, szaszłyków, pieczonych ziemniaków, sałatek, sosów i zup.

Stosuje się jako lek wzmacniający organizm w osłabieniu fizycznym, w rekonwalescencji po ciężkich chorobach, w braku apetytu, w zaburzeniach trawiennych, w niestrawności, we wzdęciach, w zgadze. Korzeń goryczki działa pobudzająco na serce i układ nerwowy, wzmaga czynności wydzielnicze gruczołów ślinowych, błony śluzowej żołądka i wątroby, działa przeciwgorączkowo i przeciwrobaczo, grzybobójczo i przeciwzapalnie. Informacje zostały zaczerpnięte z ogólnodostępnych źródeł literatury zielarskiej oraz z Internetu.

W medycynie ludowej i fitoterapii zalecano wyciągi z kory chinowej przy niestrawności, biegunce, osłabieniu organizmu, a także w stanach zapalnych jamy ustnej, gardła. Odwary z kory stosowano na trudno gojące się rany, odleżyny i owrzodzenia skóry.